Oude Zijde Route 11
Door: Ko en Geert
Blijf op de hoogte en volg Geert Hendriks
24 Augustus 2018 | Iran, Mashhad
13 en 14 augustus
We zijn in Bukhara, staan op de parkeerplaats bij hotel Asia, in het centrum van de stad. Ook Bukhara ligt aan de zijderoute en is meer dan 2000 jaar oud, geldt als het meest complete voorbeeld van een middeleeuwse plaats in centraal Azië, met een stedelijk karakter dat nog grotendeels in tact is. Dus twee dagen cultuur snuiven,verschillende medresses bekeken, minarette n, mausoleums en het stadsfort met de stadspoort, kazerne en militaire versterking uit de 16e en 18e eeuw.
15 augustus
Vandaag een lange rijdag naar Ayaz Qala door de warme, hete woestijn naar ruïnes van een oud fort, het Khorezm-fort, gebouwd op een heuvel met uitzicht over de woestijn.
Er was vandaag veel wind, dus ook veel stofwolken en zand. Soms zie je onderweg van die "zandtornado's" ontstaan.
16,17,18 augustus
Vandaag door een groene vallei naar Khiva gereden, de laatste stopplaats voor de woestijn naar Iran.
deze oude stad bestaat uit 50 monumenten en 250 huizen en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Is omringd door stenen muren van 10 meter hoog en was de laatste stopplaats voordat de bewoners de woestijn overstaken naar Iran. Het is een goed bewaard gebleven voorbeeld van de islamitische architectuur van Centraal Azië. Er zijn verschillende opvallende gebouwen zoals de Djuma-moskee, de mausolea, de medresses van majestueuze verhoudingen, maar eenvoudig in ontwerp- en twee prachtige paleizen gebouwd aan het begin van de 19e eeuw.
19 augustus (grensdag)
Om 07:00 uur naar de grens gereden in konvooi.
Oezbekistan uit ging vrij vlot, behalve voor Geert, want ons voertuig bleek bij binnnenkomst van Oezbekistan niet geregistreerd te zijn. doch binnen een uur was het toch nog redelijk snel opgelost. Ko kon niets doen dan wachten, want die moest apart lopend de grens over en was al in niemandsland tussen Oezbekistan en Turkmenistan.
Vanaf de grens van Turkmenistan kregen we een staatsgids Dimitri, die ons al de dagen begeleidde tot we Turkmenistan weer uit waren. Hij zorgde er wel voor dat de papieren snel afgehandeld waren. Al met al waren we in vier uur de grens over.
We kregen een route voorgeschreven, waarvan we niet mochten afwijken, we werden dan ook permanent in de gaten gehouden en moesten het hele land in konvooi rijden.
Onze eerste overnachting was op een bewaakte parkeerplaats.
20 augustus.
Vandaag een rijdag door de woestijn naar Derwaza wat we door een foutje van onze reisleider niet in konvooi hebben gereden, maar daar kwamen wij pas achter toen we op de plaats van bestemming aankwamen.
Op zich een vrij saaie tocht, alleen maar dor en droog landschap met vele zandheuvels met als afwisseling een kudde schapen of een drommedaris die op het gemak de weg overstak. de wegen zijn hier erg slecht, dus vaak slalommen rond de diepste gaten. Gelukkig is het een zeer dun bevolkt land, dus ook niet druk op de wegen. Turkmenistan is 12x zo groot als Nederland en telt 5,1 miljoen inwoners en het grootste gedeelte bestaat uit woestijn, het land is wel rijk aan gasvoorraden. Hier liggen de grootste gasvoorraden ter wereld
Hierom rijden we dan ook naar Derwaza, naar de krater van Derweze.
Tijdens het boren naar gas in 1971 vonden geologen per ongeluk een ondergrondse grot gevuld met aardgas. De grond onder de boortoren stortte in, waardoor er een groot gat met een diameter van 70 meter ontstond. Om ontlading van giftig gas te voorkomen, werd besloten om het gas af te branden en men hoopte dat het vuur na een paar dagen uit zou gaan, maar tot op de dag van vandaag brandt het nog steeds.
We rijden een uur voor zonsondergang met jeeps dwars door de zanderige woestijn naar de krater, de chauffeurs reden zo hard alsof we op een rallycircuit zaten. We gingen te keer alsof we in een kermisattractie zaten, maar we hebben het overleefd.
Wel indrukwekkend zo'n brandend gat, wat geeft dat een hitte.
Hierna kregen we in een yurt een bbq aangeboden.
Na de maaltijd was het donker geworden en dan geeft zo'n brandend gat een prachtig oranje licht in de nacht.
Daarna weer met de jeeps terug naar onze overnachtingsplek gereden.
21 augustus
Vandaag weer verder gereden naar Ashgabat, de stad van het witte marmer.
Wordt ook wel "de Witte Stad" genoemd, een brandschone witte marmeren stad met een aantal goede en zeer moderne winkelcentra.
Het is dan ook verplicht om als je met je auto uit de stoffige woestijn komt eerst je auto te laten wassen. Ook dus wij in konvooi naar de autowasserette om de campers te laten wassen.
De stad is inderdaad erg schoon, ruime wegen met weinig verkeer.
Ashgabat is in wezen een oase in de woestijn, daarom zijn er ook heel veel fonteinen en er is hier ook heel veel groen aan geplant.
Wat ook opvalt dat de vrouwen hier prachtig gekleed zijn, kleurrijke jurken met prachtige hoofddoeken op een speciale manier geknoopt.
We moesten hier verplicht in een hotel overnachten, want we mochten niet in de camper blijven slapen.
Gelukkig was er ook een zwembad bij het hotel en dat was heerlijk om een verfrissende duik te nemen, want de temperaturen zijn hier overdag nog boven de 35 graden. In de nacht koelt het gelukkig af naar 17 graden.
22 augustus
Vanochtend een rondtoer met een bus gehad door de nieuwe stad, die vanaf 1991 uit de grond gestampt is. Foto's nemen is hier officieel niet toegestaan, maar vanuit de bus kan dat wel. Het is een beetje onwerkelijk om langs al die witte marmeren gebouwen en paleizen, glimmende gouden koepels en het uitgestrekte gemanicuurde park, het komt allemaal erg steriel en onwerkelijk over, alsof het geen inhoud heeft. Je ziet bovendien weinig mensen op straat, parkeerplaatsen zijn leeg. Net alsof er niet geleefd wordt. Ook is het een schril contrast met het binnenland wat arm en schraal is.
De middag aan het zwembad doorgebracht en om 17:00 uur vertrokken naar onze overnachtingsplaats vlak voor de grens, waar we onze drankvoorraad op moesten maken, want het is verboden om in Iran alcoholische dranken in te voeren.
23 augustus.
Om 08:00 uur naar de grens vertrokken, in konvooi. Eerst weer de paspoortcontrole, daarna 30 km door het grensgebied gereden in konvooi.
We werden permanent gevolgd door militairen in wachttorens en overal stonden camera's, terwijl het een prachtige route was door de bergen.
Toen nog een laatste check van de Turkmeense douane.
Direct door naar de Iraans grens, waar we vriendelijk werden ontvangen, alle controles verliepen erg gemoedelijk en waren niet streng, terwijl we dat wel verwachtten.
Ook mochten we de klok weer terug zetten, een half uur; dus schelen we nog 2,5 uur met Nederland dat we voor lopen.
Na de grenspassage eerst nog boodschappen gedaan en een simkaart gekocht.
De komende drie weken zijn we hier te gast.
-
24 Augustus 2018 - 16:36
Rob Kamermans:
Dag Ko en Geert, Hartelijk bedankt weer voor jullie reisverslag! Wat een culturele verschillen: vroeger en nu, traditioneel en modern. Ik ben benieuwd wat jullie in Iran zullen beleven! Met een hartelijke groet uit een inmiddels wat afgekoeld Goes (voor het eerst in ruim 60 dagen temperatuur beneden de 20 graden), Rob Kamermans -
25 Augustus 2018 - 09:43
Roeline.:
Ook al hebben ze in Iran ook woestijnen en veel zand, ik heb mij laten vertellen dat er prachtige oude steden zijn met bijzondere gebouwen.
Mocht je in de straat/tuin van onze ambassade komen te staan dan weet ik zeker dat ze daar wel een alcoholische versnappering voor jullie hebben. -
25 Augustus 2018 - 09:56
Petra Mols:
Ha mannen!
Het leest als een spannend boek, jullie verslag. Bedankt.
Mooie weken in Iran!
Met liefs vanuit een 'ruuzebuuzig' Zeeland.
Petra
-
25 Augustus 2018 - 13:20
Arnold:
Geniet ze in Iran, is een heel mooi land met fijne mensen. Gezien op tv. -
25 Augustus 2018 - 19:57
Jose En Sjef:
Hoi Mannen, Mooi dat jullie in Iran nu Lid zijn geworden van de AA, eigenlijk had je dit niet als anonieme A.... bekend moeten maken , hou vol en misschien de 1e goede voornemens.
Prachtig om jullie verhalen te lezen.
Inmiddels regent het hier regelmatig, en vandaag zaterdag was het in de ochtend slecht 12 graden.
Blijf genieten en tot schrijfs, groeten van je zus en Zwager.
Vorig weekend zijn we bij Bart en Tina geweest en hebben Emma weer ontmoet, gaat goed.
Ikke heb dit geschreven, Sjef -
26 Augustus 2018 - 15:30
Annie En Remy:
Ha heren, wat een mooi en indrukwekkend reisverslag. Dank jullie wel, geniet ervan en doe voorzichtig!
Groetjes van ons -
27 Augustus 2018 - 18:22
Marijn En Adrie:
Hé jongens,
Een beetje laat....maar zeker wel op tijd voor jullie volgend verslag.
Tjonge, jonge, wat zien jullie veel!!
Natuur, cultuur en allerlei bijzondere dingen, zoals die "gas" krater!!
Wat maken jullie veel mee!!
En wat hebben jullie veel leuke contacten onderweg!!
Geweldig om dit alles mee te maken. Wij reizen met jullie mee op onze grote wereldkaart!!
Tot de volgende keer en een mooie reis door Iran.
Groetjes Marijn en Adrie vanuit een stormachtig Westkapelle
-
29 Augustus 2018 - 09:35
Janneke/Ria:
Lieve jongens, het lijkt wel de sprookjes van duizend-en-een nacht. Zo bijzonder en gevarieerd. En er lijkt geen einde aan te komen aan al dat prachtigs. Wij genieten van jullie verslagen en wensen jullie heel bijzondere momenten in Iran. Liefs van ons allebei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
