Oude Zijde Route 17

28 september
Een rustige nacht gehad aan het meer. Voordat we vertrokken kwamen we op het idee om eerst de bus te wassen, we hadden toch voldoende water bij de hand.
Daarna wilden we binnendoor naar Borjomi rijden i.p.v. over de snelweg. Helaas na een tiental kilometers belandden we op een onverharde weg vol met gaten en kuilen, dus omkeren en dezelfde weg terug. Daarentegen genoten we wel van de prachtige natuur. Aan een klein meertje een koffiestop. Een tussenstop gemaakt in Gori, de geboorteplaats van Stalin, hier het geboortehuis en het museum van Stalin bezocht. Daarna via de snelweg naar Borjomi, een gezellig bergdorp waar we samen met Frans en Mathilde hebben gewandeld en een leuk restaurant hebben opgezocht. Onze overnachtingsplek was op de parkeerplaats achter het station.

29 september
Heerlijk geslapen, daarna een prachtige route door de bergen, langs ravijnen, hoge rotswanden, een snelstromende kronkelende rivier en kleurrijke rotspartijen naar Vardzia gereden. Hier verzamelden zich ook de andere groepsleden. Onze overnachtingsplek werd de parkeerplaats van het te bezoeken grottendorp. De grotstad Vardzia is een grotklooster in het zuiden van Georgië, gebouwd als bescherming tegen de Mongolen en bestond uit meer dan 6000 appartementen in 13 verdiepingen.
Die avond met z'n allen een gezellig afscheidsdiner gehad in het Vadzia resort, was zeer goed verzorgd waarbij de wijn rijkelijk vloeide.

30 september
Vanochtend van elkaar afscheid genomen en daarna naar de grens van Turkije gereden. De grenspassage verliep vlotjes en zonder problemen.
toen naar Posof gereden om een simkaart te kopen en tevens boodschappen gedaan. Ook mochten we de klok weer een uur terug zetten.
Daarna met F. en M. richting Erzurum en in de buurt van Gole besloten we om op een parkeerplaats ban een leegstaand gebouw in een klein bergdorpje te overnachten. We kregen toestemming hiervoor van de plaatselijke bevolking.
Het is hier een armoedige streek, de huizen en onderkomens zien er armoedig uit en de bevolking leeft hier van het houden van enkele koeien.
De jeugd vond ons bijzonder en waren daarom niet weg te slaan.
Op een gegeven moment werden ze vervelend en eiste ze een horloge en zelfs een fotocamera of geld.
Hier is natuurlijk niet aan toe gegeven.

01 oktober
Vanochtend door de prachtige bergachtige streek verder richting Erzurum. Dan weer reden we door een nauwe kloof en dan weer over een weidse hoogvlakte die voor de akkerbouw wordt gebruikt.
In Erzurum aangekomen, zijn we meteen de stad gaan bekijken waar we de dubbele Minaret Madrasse, verschillende graftombes en de moskee bezochten. Hier zijn we weer in een Islamitisch land, maar deze streek is niet zo streng, want er lopen hier ook moderne vrouwen zonder hoofddoek en wat ook opvalt dat de mannen hier ook gearmd over straat lopen. Vanmiddag voor het eerst weer regen gehad na al die maanden.
Verder nog plannen gemaakt voor morgen, we willen naar het zuiden naar de streek van de Eufraat en de Tigris, maar dan moeten we een stukje door het Koerdische gebied, dus dat is nog een beetje spannend.

02 oktober
Vandaag weer een prachtige route door bergen van Erzurum naar Pertek (Elazig). Soms over passen van 2100 meter met een weids uitzicht en dan weer tussen de steile rotswanden naar beneden langs de rivier in het dal. Zo belandden we in het stroomgebied van de Eufraat en de Tigris. Onderweg regelmatig stoppen om foto's te maken.
Het enige probleem is dat we door een stuk van het Koerdische gebied moesten rijden, anders moesten we 200 km omrijden.
Het viel mee we werden aan het begin en het eind door de Koerdische soldaten gecontroleerd. Je krijgt dan toch het gevoel in een bezet gebied te komen, maar men was erg vriendelijk en lieten ons gewoon door.
bij Pertek een pontje over naar Meseli over het Keban Baraji meer. Een pontje waar je achteruit op moest rijden, omdat deze alleen aan de voorkant kon laden en lossen.
Aan de overkant vonden we een leuke overnachtingsplek met zicht over het meer. doch net voor dat de duisternis viel werden we hier door soldaten weggestuurd. We zijn toen een stukje verder gaan staan in een steengroeve, die een eindje van de weg af lag.

03 oktober
Vertrokken naar Elazig en gelukkig hadden we een beschermengeltje bij ons. We reden achter een langzaam rijdende vrachtwagen, die we wilden passeren, doch het verkeer stopte. Plotseling kwam er van links een vrachtwagen(zonder chauffeur) geladen met betonelementen met een noodgang achteruit de helling af en schoot voor de vrachtwagen(die voor ons stond) langs over de weg tegen een andere daar geparkeerde vrachtwagen. Door de botsing kantelden beide vrachtwagens, dus dat was een behoorlijke ravage. Gelukkig bleek er in beide vrachtwagens niemand te zitten, dus geen persoonlijke ongelukken. dat was behoorlijk schrikken, want voor het zelfde geld waren wij wel die vrachtwagen voor ons gepasseerd, dan had het er niet best uitgezien.
Na van de schrik bekomen te zijn hebben we onze reis voortgezet naar Nemrut Dagi, ook weer een prachtige route over een smalle weg door de bergen. In een bergdorpje bij een restaurant gestopt omdat daar een waterkraan was. De mensen hier waren erg vriendelijk en behulpzaam, dus besloten we om hier ook maar meteen wat te eten.
Daarna onze tocht vervolgd over de steeds smaller wordende en kronkelende weg met haarspeldbochten naar boven. prachtige vergezichten over de diep dalen en bergen.
Uiteindelijk waren we op de plek van bestemming, hier eerst wat rond gekeken en wat gedronken en om 16:30 uur met de minibus naar de beroemde bergtop van Nemrut Dagi. Het afgelegen, schitterende heiligdom op de top van de Nemrut Dagi is onvergetelijk en de reusachtige stenen hoofden bij de tempel en graftombe van koning Antiochus zijn een bijzondere bezienswaardigheid, die vaan bij zonsondergang of zonsopkomst worden bezocht vanwege de warme oranje gloed van de zon. Vele foto's worden er gemaakt, heel bijzonder om dit mee te maken.
Na zonsondergang weer met de minibus terug. In het restaurant een hapje gegeten met gaslicht omdat er geen electriciteit was.
We bleven hier boven op de berg ook overnachten.

04 oktober
Van Nemrut Dagi weer dezelfde prachtige route terug naar Malataya en via Elbistan naar Goksun gereden waar we onze overnachtingsplek hadden op een parkeerplaats aan een riviertje.
Na vijf minuten kwam er al een bewoner aan om kennis te maken en bood ons een speciaal brood van deze streek aan en even later kwam ook nog de burgemeester kennis maken. men vond het prima dat we hier bleven staan voor de nacht en boden ons aan om bij problemen hen te bellen. prima geslapen.

05 oktober
Van Goksun naar Urgup gereden over de hoogvlaktes met veelal landbouwgronden. We kwamen vlak bij Goreme terecht op camping Kaya, met een geweldig uitzicht over het dal, tevens een mooie gelegenheid om een wasje te draaien.
Goreme ligt heel centraal in het prachtige landschap van Cappadocië. Urgup is nog één van d weinige dorpen waar mensen nog in grotwoningen en feeënschoorstenen wonen. heel bijzonder om dit allemaal te zien.

06 oktober
Tegen de tijd dat de zon opkwam zagen we tientallen luchtballonnen opstijgen uit het dal, wat een geweldig gezicht en zeker toen ook nog de zon boven de bergen opkwam.
De ochtend gespendeerd om wat hh-werk in en rondom de bus te doen.
's-Middags met de streekbus naar het stadje Urgup, een prachtig authentiek stadje met nog veel grotwoningen. hier wat gewinkeld en op een terras een biertje gedaan. Na de boodschappen heerlijk gegeten en toen met de taxi terug naar de camping.

07 oktober
Vandaag ons opgegeven voor een ballonvaart bij de beheerder van de camping, wiens zoon directeur is van een ballonvaartbedrijf.
Vervolgens een prachtige wandeling 10:00 tot 16:0 uur) gemaakt door het Goreme natuurpark met zijn vele grotwoningen en kerken, heel indrukwekkend om te zien en te beleven.
Bij terugkomst op de camping kregen we te horen dat we morgen vroeg om 05:40 opgehaald worden voor een ballonvaart, spannend!!!!!