Oude Zijde Route 6 - Reisverslag uit Karakol, Kyrgizië van Geert Hendriks Ko Pieper - WaarBenJij.nu Oude Zijde Route 6 - Reisverslag uit Karakol, Kyrgizië van Geert Hendriks Ko Pieper - WaarBenJij.nu

Oude Zijde Route 6

Door: Ko en Geert

Blijf op de hoogte en volg Geert Hendriks

26 Juli 2018 | Kyrgizië, Karakol

13 juli
Vanochtend eerst in Turkistan naar de bazaar geweest. Je weet niet wat je ziet. Allemaal kleine winkeltjes, kraampjes, kruip door sluip door, eettentjes waar de heerlijke Aziatische geuren van de kruiden je neus binnendringen, je loopt van het ene naar het andere kraam. Bij zo'n eettentje heerlijke vleesspiesjes gegeten. wat zijn de mensen hier toch vriendelijk en beleefd.
Daarna zijn we door de woestijn verder gereden naar Taraz. Onderweg werden we nog aangehouden door een corrupte agent die eerst 300 dollar eiste, maar Geert heeft het terug weten brengen tot 50 euro, want je wilt toch graag je paspoort terug. We overnachten bij het mausoleum van Ayscha Bibi, wat we ook bezocht hebben en er in mochten met lange broek en blootvoets.

14 juli
Van Taraz naar Alga, door een mooi groen gedeelte van Kazachstan met veel land- en tuinbouw. Men staat hier veel langs de weg om hun eigen gekweekte groenten en fruit te verkopen, vooral heel veel watermeloenen.
In Konday nog even over de markt gelopen en een broodje gekocht, getankt en water ingenomen en daarna naar onze overnachtingsplek.
We overnachten aan een riviertje, waar al snel een jonge herder kennis kwam maken en ik (Ko) op zijn paard moest gaan zitten en foto's maken.

15 juli
Van Alga naar Almaty, de grootste metropool van Kazachstan.
We reden Almaty binnen langs een opgebroken weg met rechts een hele grote bazaar, waar men in en uit liep. Het was met de auto's een drukte van jewelste, alles kriskras door elkaar, geen rijbanen op de weg, soms drie rijen en dan in eens vijf rijen auto's, voor ons geen touw aan vast te knopen. Alleen zorgen dat je hier heelhuids uit gaat komen. Als men een gaatje ziet, dan rijd men er gewoon de auto in, of men stopt gewoon midden op de weg even om een praatje te maken of boodschappen in te laden. Opletten geblazen!
Verder op werd het rustiger, waar we bij een benzinestation voor 5 euro onze bus hebben laten wassen, want die zag er niet meer uit met al dat stof enz. uit de woestijn.
Daarna zijn we de stad verder ingereden on de cathedraal van Zenkov te bekijken, maar dat was een tegenvaller. Hij stond rondom in de steigers en was gesloten. Nog wel even in een kleine kerk er naast gekeken, waar net een dienst bezig was.
Vervolgens op een nabij gelegen bazaar boodschappen gedaan en toen naar onze overnachtingsplek gereden. die was bij de Medeo schaatsbaan, waar destijds Ard Schenk en Kees Verkerk geschaatst hebben. Hier hebben we mooi de finale van het W.K. voetbal kunnen kijken.

16 juli
Vanochtend met de gondel van het skigebied naar boven (3000 mtr.) Een prachtig gebied met mooie vergezichten. Hier ook van dichtbij een lammergier gespot die van dichtbij overkwam vliegen, wat een reusachtig beest. Na in een yurt thee te hebben gedronken en een hapje gegeten zijn we terug naar beneden gegaan. Voor overnachting naar het natuurpark Ile Alatau gereden, een mooie groene vallei, waar veel mensen uit de stad verkoeling komen zoeken. we stonden op een mooie plek aan de rivier.

17 juli
Vanochtend werden we al vroeg gewekt door onweer en regen met 12 graden. Na het ontbijt zijn we de vallei uitgereden en toen we eenmaal de bergen uit waren, klaarde het op en was het alweer snel 30 graden.
We zijn de stad Almaty uitgereden naar de Sharyn Canyon aan de Sharyn rivier. Ook weer een dor en droog gebied en de laatste 10km. over een onverharde en stoffige weg, maar het was de moeite waard. We kwamen bij de canyon van het natuurpark en we konden de bus zo neer zetten dat we in de canyon konden kijken, genietend van de prachtige oranje, bruin rode kleuren van het gesteente met de ondergaande zon.
Later kwamen er onweersbuien opzetten, eerst genieten vanaf deze hoogte van de prachtige lichtflitsen, maar toen kwam de regen en de wind. Dat ging tekeer, het was alsof we op een boot zaten, zo schudde de bus heen en weer, dat voelde toch niet echt lekker, zo op het randje van het ravijn.
We hebben het overleefd.

18 juli
We werden wakker met een straal blauwe lucht, alsof er geen noodweer geweest was.
De wandelschoenen aangedaan en naar beneden in de canyon gelopen, we hebben tot aan de rivier door de prachtige canyon gewandeld. Daar was een restaurantje, dus ook mooi tijd voor een bakje koffie. Hier werden ook huisjes en yurts verhuurd.
Weer op het gemak terug gewandeld en verder de dag rustig door gebracht voor de bus, jammer dat er nogal een harde wind stond.
Toen het donker was kwam er een zatte Belg in zijn auto langs, die veel te ver door reed en van het talud afschoot, bijna het ravijn in.
Met vijf man(ketting gemaakt) hebben we die man naar boven weten te halen, vervolgens werd hij agressief, wilde steeds terug naar zijn auto, die op het punt stond het ravijn in te kantelen. Politie bellen had geen zijn, want daar was nergens geen bereik.
We hebben hem daarna met rust gelaten en zijn we gaan slapen.

19 juli
Vanochtend vroeg eerst het natuurpark met zijn allen uitgereden en buiten de poort verzameld, na de briefing eerst nog ontbeten.
Daarna onze reis vervolgd naar onze laatste overnachtingsplek in Kazachstan, prachtig weer met 30 graden. Eerst nog naar een uitzichtpunt gereden voor een laatste blik op de Charynrivier en canyon.
Vervolgens naar Kegen, het laatste dorpje voor de grens om boodschappen te doen en onze laatste Kazagstaans geld op te maken. Hier zitten we ook dicht bij de grens van China.
Onze overnachtingsplek is in de natuur bij Karkara, een prachtige vallei met een rivier waar de paarden, koeien en schapen vrij rondlopen. we hadden een prachtig zicht op de besneeuwde toppen van het Xinkiang Tianshan gebergte, maakt deel uit van de Tianshan bergketen van Centraal Azië, een van de grootste van de wereld. We waren er vroeg, dus mooi tijd om een handwasje te doen met water uit de rivier. We zitten nu op een hoogte van 1200 meter, nadat de zon onder was zakte de temperatuur al snel naar 10 graden, dus de kachel aan in de bus.

20 juli
Naar de grens gereden, deze grenspost is alleen in de zomer open.
Eerst controle aan de grens van Kazachstan, papieren en controle van de bus. Ko moest als medepassagier eerst lopend ge grens over naar Kirgiezië, was maar 100 meter.
Bij deze grens weer alles controleren, papieren en ook de bus weer van binnen en buiten.
Vanaf de grens een hele slechte weg, maar wel vriendelijk zwaaiende mensen.
Naar Tub gereden voor telefoonkaart, geld pinnen en boodschappen doen in zo'n klein Aziatisch winkeltje, geen zelfbediening.
Vervolgens naar Karakol gereden om een autoverzekering af te sluiten.
Daarna naar onze overnachtingplek op een plateau aan het Issyk Köl meer, het 2e grootste bergmeer van Kirgizië.

21 juli
Na de lunch zijn we naar Karakol gereden en daar zowel de houten kathedraal als de houten moskee bezocht. Daarna in de stad een plekje gezocht om te overnachten, omdat we de andere ochtend de veemarkt wilden bezoeken en die begon al om 06:00 uur en is om 10:00 uur afgelopen.

22 juli
Om 05:00 uur opgestaan en na een bakje koffie en een cracker naar de vee markt.
Je weet niet wat je ziet, de dieren worden hier aangevoerd in alles wat wielen heeft, van personenauto's tot kleine vrachtwagentjes. Een levendige handel in schapen, koeien en paarden. Prachtig om dit mee te maken, tussen het vee rijdt men gewoon met de auto. Af en toe moest je zelf ook opzij springen.
Onze overnachtingsplek was in een vallei bij Jeti Örguz, een bergkloof aan een snelstromende rivier.

23 juli
Vanochtend eerst een handwas gedaan met water uit de snelstromende rivier, met dit prachtige weer was de\ze snel droog.
Na de lunch zijn we de bergen ingewandeld, langs de rivier omhoog.
Eenmaal boven hadden we een wijds uitzicht over een vallei waar nomaden in hun yurts daar wonen en leven van hun veeteelt.
In een yurt mochten we aanliggen om thee te drinken, we kregen er brood en twee soorten jam bij.
Op onze terug weg, werden we uitgenodigd door een ter plekke picknicken familie. We moesten van hun thee drinken en kregen een lepel in onze handen gedrukte en moesten mee eten uit een grote schaal rijst met groente en schapenvlees.
Eenmaal terug bij de bus stonde er paarden in onze "voortuin" te grazen, prachtig gezicht.
Prompt kwam die familie,op weg naar huis, ook nog even langs om in de bus te kijken en foto's te maken. Dat was toch wel genieten van deze contacten.

24 juli
Vanochtend uit het dal vertrokken naar Barskoon.
Onderweg even boodschappen doen in een klein dorpje en plotseling stond
Kanat en zijn moeder bij de bus om haar vest wat ze bij ons had laten liggen op te halen. weer foto's maken en een afscheidszoen.
De vallei bij Barskoon ingereden naar de waterval, die ons wat tegenviel.
Omdat het weer minder werd zijn we deze vallei uit gereden naar het meer om aan het meer, waar we lekker konden zwemmen, te overnachten.

25 juli
Vandaag hadden we een bezoek aan een valkenier, die ons een demonstratie gaf hoe een arend zijn prooi vangt. Dit werd op een traditionele manier gedaan met een levend konijn.
Daarna kregen we ook bij hem thuis een lunch aangeboden, rijst met groente, schapenvlees en een salade en natuurlijk ontbrak de thee niet.
Daarna zijn we naar een camping in de buurt aan het meer gereden om daar te overnachten.

Tot zover onze belevingen.
We maken het goed, hopelijk jullie ook.

  • 26 Juli 2018 - 09:05

    Rinus En Carla:

    Ko en Geert fijn dat jullie het zo naar je zin hebben. We hebben net jullie verslag gelezen mooi hoor goede reis verder en groeten van Rinus en Carla

  • 26 Juli 2018 - 10:12

    Roeline:

    Ik geniet van jullie verslag, in gedachten zie ik het allemaal voor mij,dat jullie nog eens zulke theedrinkers zouden worden had ik nooit gedacht maar nu begrijpen jullie misschien wel waarom ik zo graag thee drink! Lekker hé.
    Groeten Roeline.

  • 03 Augustus 2018 - 08:51

    Marten De Jonge:

    Hallo Ko en Geert, in eerste instantie verslag no 6 gemist maar gelukkig alsnog gelezen. Jullie maken erg veel mee maar wie veel reist kan veel verhalen.
    Als jullie terug zijn maar een avondje inplannen.

    Groet,

    Nel en Marten


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kyrgizië, Karakol

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

31 Oktober 2018

Oude Zijde Route 19

15 Oktober 2018

Oude Zijde Route 18

14 Oktober 2018

Oude Zijde Route 17

27 September 2018

Oude Zijde Route 16

22 September 2018

Oude Zijde Route 15
Geert Hendriks

Wij zijn Ko Pieper en Geert Hendriks en woonachtig in Goes. Sinds eind vorig jaar zijn wij gestopt met ons werk in de gezondheidszorg. Wij zijn trots op onze beide zonen Ramon en Menno en hun partners Nathalie en Palmira. Natuurlijk zijn we apetrots op onze kleindochtersMarit en Fenna.

Actief sinds 10 April 2015
Verslag gelezen: 1089
Totaal aantal bezoekers 26900

Voorgaande reizen:

10 April 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: