Oude Zijde Route 12

23 augustus
Na de grensovergang zijn we naar Quchan gereden voor onze overnachtingsplek.
We hebben de klok een half uur terug moeten zetten.
Iran is duidelijk een islamitisch land, op straat lopen de vrouwen met hoofddoek op, de meesten met een zwarte chador.
Korte broeken zijn voor mannen niet toegestaan. Ook alcoholische dranken zijn verboden.
De mannen geven de vrouwen hier geen hand, voor ons raar als je in een groep bij elkaar staat. Andersom is ook dat vrouwen de mannen geen hand geven. Er wordt dan wel begroet met de hand op het hart.
Het is hier veel rommeliger op straat en alles is minder geordend, ook het verkeer rijdt kris kras door elkaar heen.
Wel zijn wij hier een bezienswaardigheid. Worden welkom geheten in Iran.
De plaatselijke bevolking komt je dan ook meteen een hand geven om je te begroeten.

24 augustus
Vandaag rijden we naar Mashhad, de tweede meest bevolkte stad in Iran.
Het was een grote oase langs de oude zijderoute. Het is een belangrijk bedevaartsoord naast Mekka. Miljoenen pelgrims bezoeken de schrijn van Iman Reza om hun eerbetoon aan hem te geven. Het is de tweede grootste heilige stad in de wereld. We overnachten in het Ghadir park, soort camping voor pelgrims. Ook hier worden we door velen begroet en op de foto gezet en natuurlijk willen ze allemaal in de camper kijken.
Een Iraanse familie wil ons als gast morgen meenemen naar de Holy schrijn en daarna nog naar een natuurpark. Dus regelen zij voor de hele groep een bus.

25 augustus
Om 10:00 uur in een oude bus voor 16 personen, waar we met 22 personen in moeten, zittend op de grond in het gangpad is dan ook geen probleem. Hier kan nog erg veel.
In het streng beveiligde mausoleum van Iman Reza kregen we een rondleiding van een Engelstalige gids (Imam), compleet met promotie film, drankje en koekjes. (de dames moesten ook een chador aan, wat wel tot enige hilariteit leidde). We mochten het totale complex zien, maar als niet moslim kwamen we niet bij de schrijn van Reza.
Daarna zijn we met de bus tot in de heuvels buiten de stad gereden om daar in een traditioneel Iraans restaurant te lunchen, heerlijke Iraanse stoofpotjes.
Na de lunch nog naar een natuurpark, waar we met een kabelbaan over een meer gegaan zijn.
Toen naar het huis van de Iraanse familie waarde vrouw des huizes voor een maaltijd voor ons gezorgd heeft, die we zittend op de grond, wat men hier gewoon is, genuttigd hebben. Ook kwam er nog meer familie op bezoek en bleven ook mee eten. Tussen door ging men soms even naar een aparte ruimte om te bidden.
Aan het eind van de avond werd er voor ons nog wat gedanst op d Iraanse manier.
Bij het afscheid hebben we mevrouw als dank toch gekust, wat ze twijfelend toeliet. Daarna zijn we in een taxi terug naar huis gescheurd.

26 augustus
Vandaag vertrokken naar de Miandasht Karavanserai.
Een lange rit, maar als snel kregen we te horen via onze radio dat één van de groepsleden een ongeluk had, een auto was achter op zijn camper geknald met behoorlijk wat materiele schade. Gelukkig alles goed kunnen
regelen met politie en gelukkig was de veroorzaker verzekerd.
Onderweg hebben we nog een mausoleum en een houten moskee bezocht.
Verder was het een saai woestijngebied.
De karavanserai, onze overnachtingsplek, is eveneens een pleisterplek op de oude zijderoute

27 augustus
Vanochtend eerst de karavanserai bezocht, was in originele stat gerestaureerd en deel ingericht als hotel/restaurant.
Daarna naar een mooie oude moskee gereden in een prachtig groen dorp, Bayazid, daar ook meteen boodschappen gedaan.
We zouden nog een paleis gaan bezoeken, doch dat bleek meer een ruïne te zijn, dus dat hebben we maar overgeslagen en doorgereden naar Badab-e Sort door een prachtig bergachtig landschap. Per ongeluk de verkeerde afslag genomen, waardoor we over een onverhard bergpad met levensgevaarlijke haarspeldbochten en diep afgronden moesten rijden, de pad was zeer smal, dus keren was niet mogelijk. In het dal moesten we nog een droogstaande rivierbedding oversteken, was wel een avontuurlijk tochtje, maar uiteindelijk kwamen we toch op de plek van bestemming.
Badab-e Sort is een natuurwonder, ligt op 1840 meter hoogte, water gevulde rotsformaties die opgloeien onder de felle zon. Het zijn een reeks gestapelde terrassen die gemaakt zijn van travertijn, een sedimentair gesteente die gevormd wordt door neerslag van kalk uit het water dat uit mineraalbron stroomt. Prachtige kleuren te zien van oranje-goudkleur tot wit, blauw en groen.
We werden er heen gevoerd in een kar achter een tractor over een hobbelig, onverhard bergpad, een belevenis op zich.

28 ,29 en 30 augustus
Vandaag de bergen uit gereden naar Teheran, een lange weg door de stoffige weg met een slecht werkende airco.
De overnachtingsplek is bij de graftombe van Khomeini. eenmaal geïnstalleerd kwam er al meteen een Iraanse familie een kan thee en koekjes brengen, daarna brachten ze nog gepofte aardappels en gekookte eieren.
Voor het slapen gaan moesten we bij hun tentje nog thee komen drinken en de waterpijp roken. Ook weer een belevenis op zich.
De andere ochtend hebben we eerst de holy schrijn van Khomeini bezocht in een groot, overweldigend mausoleum, waar kosten nog moeiten voor bespaard zijn.
's-middags zijn we met de metro de binnenstad gaan bezoeken. Eerst over de enorm drukke bazaar, waar veel gehandeld en afgesjouwd word met handkarren, brommers en fietsen, die werden enorm vol met spullen geladen. Daarna het Golestan paleis bezocht waar vroeger de sjah gewoond heeft, erg veel glitter en glamour, veel spiegelmozaïk wat soms pijn deed aan je ogen.
Na een hapje gegeten te hebben zijn we met de metro terug gegaan.
Vervolgens donderdag met de metro naar de andere kant van de stad, een rit van 1,5 uur, dat gedeelte van de stad ligt in de bergen waar het dan ook minder warm is. Met wandelen wel wat klimwerk.
Hier in het Saadabadpaleizen complex van de Sjah geweest. Heerlijk in het park rond gewandeld en ook wat gegeten.
Toen weer met de metro terug. In de metro is hier een levendige handel, allerlei verkopers proberen hun waren luidkeels roepend door de metro te verkopen, van broeksriemen, tot sokken en allerlei snoepgoed. Leuk om dit allemaal te beleven, echt Aziatisch.
Die laatste avond moesten we bij die Iraanse familie komen eten, of we wilden of niet. Er was ook een Iraanse vriend bij die familie, die Geert als zijn vader adopteerde, dus Geert werd hier in eens vader!
Dat zelfde park stroomde elke avond vol met families die daar hun tentje of Perzische tapijt uit legden om daar vervolgens thee te zetten en een complete maaltijd te maken. vervolgens bleven ze dan de hele nacht hier slapen om de volgende ochtend vroeg weer te vertrekken.

31 augustus
Vandaag een korte rit naar Qom, waar Ayatollah Khomeini jaren woonde, studeerde en onderwijs gaf.
Na Mashhad is dit de tweede heilige stad voor de sjiitische moslims. Hier stierf in 864 Fatima, de zus van de achtste Imam Reza toen ze op doorreis was naar haar broer in Mashhad.
We overnachten in het Alavipark, toen we daar eenmaal stonden kwam er bezoek van vier jonge mannen, zij waren erg belangstellend en vroegen of ze ons mochten interviewen. Ze maakten filmpjes voor Instagram. Dit interview ging over de verschillen tussen Nederland en Iran, het interview vond in de bus plaats.
Na het interview namen die jongens ons in hun auto, met z'n zessen in de auto, drie personen voor en drie op de achterbank, mee naar het heiligdom van Fatima. Daar moesten wij door de toeristen ingang naar binnen en kregen een rondleiding van een Muhla, een soort priester. Een prachtig mausoleum met veel zilver en goud, maar we kregen ook hier weer schrijn van Fatima niet te zien als niet-moslim.
Daarna met die jongens een Iraans broodje gegeten.
Vervolgens hebben we toen nog het huis van Khomeini bezocht. De voordeur heeft twee kloppers een voor vrouwen en een voor mannen.
De beheerder was erg trots om ons te ontvangen gaf ons informatieboekjes, water en koekjes. We mochten er ook foto's maken, daarna brachten de jongens ons terug naar het park. Ze wilden ons nog de gehele avond meenemen, maar aangezien wij morgen een flinke rit voor de boeg hadden hebben we dat maar afgeslagen.
Na de instagram gegevens hebben uitgewisseld hebben we hen hartelijk bedankt en afscheid van hen genomen, we mochten niets betalen, wij waren hun gasten.

01 september
Vandaag naar Yazd gereden, een lange tocht ook weerdoor de woestijn.
Een enkele keer over een stuk tolweg, maar eenmaal bij het tolpoortje aangekomen begroette de kassier ons hartelijk en vroeg waar we vandaan kwamen. Toen we wilde betalen zei hij dat we voor niets door konden rijden
jullie zijn onze gasten riep hij en zwaaide ons uit.
Yazd is een woestijnstad en heeft een historisch oude binnenstad met vele prachtige gebouwen en die zijn zo gebouwd om de woestijnomstandigheden te weerstaan. zo zijn vele straatjes voorzien van een dak tegen de zon. Het is één van de oudste steden van Iran. De provincie hier is rijk aan delfstoffen zoals lood, koper, zink en ijzererts. Er zijn dan ook in de omgeving veel (staal) fabrieken te zien.
Morgen gaan we Yazd bezoeken.